Самотијата има проѕирни очи… Празни мелодии светат во нив, Уморна солза тивко се точи – По ледените раце што не сетиле допир И стареат ко огледала што станале плочи… Ветувањата, тоа суво лисје што се рони, Крцкаат под нозе, чекорот ги толчи, Белеат душите што не нашле сродни Врз нив снег лежи и времето молчи. По ледените раце што не сетиле допир Уморна солза тивко се точи – Празни мелодии светат во нив, Самотијата има проѕирни очи…
Самотијата има проѕирни очи… Празни мелодии светат во нив, Уморна солза тивко се точи – По ледените раце што не сетиле допир Врз нив снег лежи и времето молчи. Белеат душите што не нашле сродни Крцкаат под нозе, чекорот ги толчи, Ветувањата, тоа суво лисје што се рони, И стареат ко огледала што станале плочи… По ледените раце што не сетиле допир Уморна солза тивко се точи – Празни мелодии светат во нив, Самотијата има проѕирни очи…
#100TPC - Macedonia 