Рима Аљбертовна Артемјева – Самотијата има проѕирни очи (Казахстан)

Самотијата има проѕирни очи…
Празни мелодии светат во нив,
Уморна солза тивко се точи –

Петрос Голицис – Едно тело по друго (Грција)

Секое од моите тела ме остава жив
да го чекам следното
тело
пеам
во време-простор..

Ратка Колева Дамњановиќ – На Рамноденица (САД)

Како што денот се изедначува
со ноќта, а сонцето грее исто за сите
и кон север и кон југ од екваторот…

Емељ Туна – Човекот што сакаше да пркоси

Само за да си пркоси,
го мести алармот на чудни минути,
се повеќе станува свесен
дека е роб на чудни навики…

Андреј Ал-Асади – Во одбрана на жената

Белите лузни ко закрпени усни,
секоја сведок за неговата мака,
навнатре вриштат, мигови колнат пусти,
кога в матен бес на неа крена рака.

Снежана Стојчевска – Скротување на егото

Посакав да се скротам,
да се смалам себеси,
да се смирам,
да се стишам.

Десанка Николова – Болката на светот

Во школката звукот на морето спие,
син кристал од бранот се раѓа,
во сенката на ветрот – гранка умира..

Ивана Јовановска – Кога баба ми го оплакува дедо ми

Кога баба ми го оплакува дедо ми
силно невреме надоаѓа од север

Марина Мијаковска – Сидро со златна прав

Перодршката на сонот
се натоварила на брод од бука

Распишани конкурсите за поезија и плакат за 13. издание на 100 Илјади поети за промена

Mанифестацијата „100 000 поети за промена“, во соработка со здружението „Контекст – Струмица“ распишува поетски конкурс за овогодинешното издание на Фестивалот.

Андреј Ал-Асади – Хорот од Самос

Бргу и неусетно,
долго и неиздржливо,
луѓето стуткани в купчиња се молат.

Даниела Андоновска-Трајковска – Не можам да дишам

Ангели ли сме со крилја /
што ни растат во очите наместо на небото /
Богови ли сме што го распнуваат Бог /
на приказната што живее во сенка