Колку ли треба да си празен
за да те издува ветерот
на другата страна од Земјината топка? Continue reading
Tag Archives: поетеса
Наталија Недјалкова – Кога брановите ја читаат безгласната книга (Бугарија)
Во потрага по нова убава метафора
го газиш седефниот килим од корупки…. Continue reading
Суе Жу – Река (Кина)
Те создале дождови и снегови што паѓаат озгора
Те контролираат небото и ветрот… Continue reading
Габриела Стојаноска-Станоеска – Преселграб
Кога заминувам
мостот се тегне да ме врзе за старата јасика
спомен зелен пушта низ рамка шир… Continue reading
Рима Аљбертовна Артемјева – Самотијата има проѕирни очи (Казахстан)
Самотијата има проѕирни очи…
Празни мелодии светат во нив,
Уморна солза тивко се точи – Continue reading
Румена Аврамовска – Животот на живиот
На живиот,
потребен му е живот.
И кога би менувал човеку… Continue reading
Катерина Гогова – Здив
Се плашам дека еден ден/ ќе го отворам / кутивчето што ми ги чува / желбите за вечна есен / и повторно ќе биде септември Continue reading
Пилар Родригез Аранда – Внатре (Мексико)
Велат границата е замислена линија
Велат дека е идиотска човечка измислица Continue reading
Ратка Колева Дамњановиќ – На Рамноденица (САД)
Како што денот се изедначува
со ноќта, а сонцето грее исто за сите
и кон север и кон југ од екваторот… Continue reading
Сузана Мицева – Малку мир
Телото е куќа дадена со раѓање
и мора да се чува. И трпи. Continue reading
Љубица Шопова – Куќа од соништата
Можеби една мравка ти ја гради куќата од соништата,
а потребната количина рушевини
за една тула е во небото што се распаѓа Continue reading
Емељ Туна – Човекот што сакаше да пркоси
Само за да си пркоси,
го мести алармот на чудни минути,
се повеќе станува свесен
дека е роб на чудни навики… Continue reading