Драгана Евтимова – Колку ли треба?

Колку ли треба да си празен
за да те издува ветерот
на другата страна од Земјината топка? Continue reading

Наталија Недјалкова – Кога брановите ја читаат безгласната книга (Бугарија)

Во потрага по нова убава метафора
го газиш седефниот килим од корупки…. Continue reading

Габриела Стојаноска-Станоеска – Преселграб

Кога заминувам
мостот се тегне да ме врзе за старата јасика
спомен зелен пушта низ рамка шир… Continue reading

Рима Аљбертовна Артемјева – Самотијата има проѕирни очи (Казахстан)

Самотијата има проѕирни очи…
Празни мелодии светат во нив,
Уморна солза тивко се точи – Continue reading

Катерина Гогова – Здив

Се плашам дека еден ден/ ќе го отворам / кутивчето што ми ги чува / желбите за вечна есен / и повторно ќе биде септември Continue reading

Ратка Колева Дамњановиќ – На Рамноденица (САД)

Како што денот се изедначува
со ноќта, а сонцето грее исто за сите
и кон север и кон југ од екваторот… Continue reading

Љубица Шопова – Куќа од соништата

Можеби една мравка ти ја гради куќата од соништата,
а потребната количина рушевини
за една тула е во небото што се распаѓа Continue reading

Емељ Туна – Човекот што сакаше да пркоси

Само за да си пркоси,
го мести алармот на чудни минути,
се повеќе станува свесен
дека е роб на чудни навики… Continue reading