Конкурси за поезија и плакат во рамки на „Сто илјади поети за промена“

Манифестацијата „Сто илјади поети за промена“ во соработка со здружението „Контекст – Струмица“ распиша поетски конкурс за годинашното издание на фестивалот.

Вонреден повик за поезија на тема #поплава

Глобалното движење „100 Глобалното движење „100 Илјади поети за промена“ Македонија ги повикува сите поети да споделат своја поезија на тема „#ПОПЛАВА“.

Македонија ќе учествува на првата светска конференција на 100 Илјади поети за промена во Италија

Во периодот од 3ти до 8ми јуни во Салерно, Италија ќе се одржи првата светска поетска конференција на 100 Илјади поети за промена (100 Thousand Poets for Change).

Со поезија против полициска бруталност во @АКСЦ

Време е да кажеме СТОП НА ПОЛИЦИСКАТА БРУТАЛНОСТ!

Поетско читање во Гевгелија против насилство

Ова е меѓународна манифестација која преку социјално ангажирана поезија…

Мојца Андреј – Ad Astra (Словенија)

Во следниот Универзум
… можеби се сретнуваме со сопствената лика
и разговараме за нештата
што сме ги премолчиле

Петар Чухов – Кога нема снег или посвојување на дете (Бугарија)

Кога нема снег
игрите се менуваат –
наместо снежни луѓе
правиме споменици

Томас Јонаш – Балада на маченикот (Унгарија)

Го познавав Феко уште кога беше силен и горд,
сокол меѓу врапчињата околу нашиот дом.

Том Филипс – Под капакот (Велика Британија)

Дали жолтата зграда кај Лавов Мост
е толку невина како што изгледа?

Ефтимиос Ленцас – Таму каде гледам очите ме убиваат (Грција)

На плоштадот, во маалото, во кафулињата
– таму каде гледам очите ме убиваат –
таму каде гледам темница од креда ме потиснува

Митко Гогов – .прашината на едно отфрлено ѕвоно

се лепиме на звуците на секое ѕвоно
кое ќе го наслушнеме во животот
и како ангели нагласуваме „слушни, еј, види колку е убаво“

Вероника Костадинова – Промаја

Отвори ги ширум очите
И белите дробови
Рашири ги рацете
И усните во насмевка
Нека биде се отворено

Мариета Дукиќ – Спрострен живот

Висиме наизменично како партали
на искината жица.

Перо Сарџоски – Ветена земја

Затруени од сонот за
‘ветената земја’, што
патем речено ја газеа

Бранислав Николов – Дланкопис

Ја плукаш во дланките линијата на судбата
Дланките ги триеш за да си ја сковаш

Ивана Јовановска – Заминување

Еден ден ќе си заминам од градов,
но пред тоа ќе се прегрнам со сите маала во кои може
слободно да се чекори

Васил Божикалиев – Приврзок

Музеј – оваа бура,
понеделник тивка,
друг ден тортура.