Велат границата е замислена линија Велат дека е идиотска човечка измислица Не знаат дека во мене ја носам и е добро дефинирана Ми поминува низ цревата и ми го прецвиснува срцето Формира оска што се врти, – емотивна вртимушка Не се ни сомневаат дека мојата искоренета смеа е чист плач Испарува оти само гледам, а не чувствувам Мојот беззаб копнеж веќе е болештина
Велат дека во себе го носиме поимањето на тоа да се биде Велат дека границата е изворот на сите стравови Не знаат дека тоа ми е името, – така се нарекувам Дека и на двете страни се населувам во моето поимање Дека зад моето лице линијата е маскирана И дека мојот јазик никогаш не можел да ја згаси жедта Оти во една единствена мисла го испивам Целото лажно ветување за враќање назад.
#100TPC - Macedonia 