Им дадовме имиња на дивите растенија зад недовршените згради, ги именувавме сите споменици на нашите поробувачи. Децата ги крстивме со љубовните прекари извлечени од писмата еднаш прочитани.
Отпосле тајно ги толкувавме потписите на дното од рецептите за неизлечиви болести, со двоглед ги зближувавме дланките на простување потпрени врз прозорците.
Зборовите ги остававме под камењата со закопани сенки, на ридот кој го чува ехото на предците што не се впишани во семејното стебло.
Она што го кажавме без сведоци уште долго ќе нè прогонува.
#100TPC - Macedonia 