Катерина Гогова – Здив

Се плашам дека еден ден/ ќе го отворам / кутивчето што ми ги чува / желбите за вечна есен / и повторно ќе биде септември

Софија Тодороска – Војник на прагот

Дојде војник пред мојта врата
денес, во ноќта во која се збогував
со последните грутки на зимата.

Марк Липман (САД)- Додека не е завршено

Не задоволувајте се со живот
… кој не вреди да се живее.

Ристо Маџунков – Да побегнеме

Да се мушнеме
длабоко под земјата
во комплетна изолација

Марина Икономова Шокева – Рацете на дрвото

На дрвото му ги пресекоа рацете.
Плисна зелената крв
со мирис на покосена трева.

Ана Стојаноска – Го раскинавме светот што го наследивме

Го раскринкавме,
парчиња полни злоба, алчност, бес и љубомора,
со гол здив ги расфрлавме

Никола Маџиров – Совршеноста на заборавените

Границите се вовлекуваа во мене
како зрак
во очите на убиен елен.

Јоана Шишкова – Медаровска – Буква

Зборовите како мирна река, вода што жуборка мека,

сјаен одблесок на најубави сништа, топлина во длабока студена зима.

Вероника Костадинова – Будност

Има утра кога се будам
како стогодишна жена
со вкочанети колкови
и збрчкани сеќавања
па го успорувам светот
зашто имам мудрост да заборавам
и прифатам дека е минлив.

Марија Ангеловска – Малите места

Зошто раѓаат деца? – прашуваа луѓето
за оние на кои бомби им цветаа на покривите

Стефчо Стефанов – Садници, ѓубрива и свежо цвеќе

Добар ден!
Би сакал да засадам дрвце. Во дворот. Овошка.
Еве цреша би сакал.

Саранда Мехмеди – Кога животот се учи напамет

Живееме сега
кога животот се учи напамет
како една лошо
напишана песна