Катерина Гогова – Здив

Се плашам дека еден ден/ ќе го отворам / кутивчето што ми ги чува / желбите за вечна есен / и повторно ќе биде септември

Д. А. Лори – Ќе се сретнеме ли?

Возам низ градот во ниедно време,
по мокри улици и празни семафори,
по улиците, сеништа од дневниот метеж,
на радио, „Сениште” од Архангел,
Под ова небо железно
никогаш нема да се сретнеме…

Немања Стојковиќ Блеки – Утрото подоцна

Градот мириса на вештачки трепки
и прегазени срца
Мамурлак и контрацепциски апчиња
Спијат татините витези
и мамините принцези