Како што денот се изедначува со ноќта, а сонцето грее исто за сите и кон север и кон југ од екваторот, подеднакво и во изобилство, таков да ни е денот секогаш, чудесен, божествен, посебен ден, кога и ѕвездите потсетуваат дека едно нешто е исто денес за сите што постоиме светлоста што се истура врз нас.
Добро е утрото, убав е денот, нека ни е на здравје новата есен, новиот еквинокс, со утринско кафе или попладневен чај, и весник или книга волшебна, да го дочекаме новиот ден да го соблечеме старото руво и да облечеме ново, поубаво. Ех, само така да е.
Да не ни ја полнат главата со нови и стари приказни за успеси и неуспеси новости за тековни и идни војни преговори без мировни договори вести за генерали и полковници претседатели и премиери кралеви и кралици што ја трубат “вистината” нашминкана како Барбика а истовремено ја кријат вината.
Вистинската вистина која е вистинската ви(сти)на која се менува и дотерува како налагаат приликите и потребите на привилегираните или на избраните, но не од Бога.
Објави за сила и злочин, новости за корупција приказни за надеж и очај, за оптимизам и издржливост, достигнувања, триумфи, приказни разни, што го трујат етерот, пробрани, осмислени светски вести, а наши…
Аугментирани реалности вештачки интелигенции извитоперени родови, вредности и морали. А мора ли?
А ние сме тие, истите ние само еволуирани (но не по Дарвин) константно евалуирани, девалвирани, издресирани, евакуирани, емигрирани, изолирани, манипулирани, кастрирани, аугментирани, и со многу живи рани.
Рамноденица е, чудесна, и сè ни е рамно, и сè е Исто во с(в)еМирот исти улоги, исти драми, нови протагонисти а исти! само ние, само ние, дали ќе се разминеме без да се препознаеме.
#100TPC - Macedonia 