Сузана Мицева – Малку мир

Телото е куќа дадена со раѓање
и мора да се чува. И трпи.

Ѓорѓи Кајалџиев – Несправедливите

Има едно Црно
и Бело има едно,
та дури има
и Црвено
и Жолто…

Љубица Шопова – Куќа од соништата

Можеби една мравка ти ја гради куќата од соништата,
а потребната количина рушевини
за една тула е во небото што се распаѓа

Александар Митовски – Менливото, минливото

Пред да се промениш, треба да спознаеш

што ти тупоти низ срцето а што ти талка низ разумот,
зошто ти тече крвта и од каде ти доаѓа плунката.

Емељ Туна – Човекот што сакаше да пркоси

Само за да си пркоси,
го мести алармот на чудни минути,
се повеќе станува свесен
дека е роб на чудни навики…

Андреј Ал-Асади – Во одбрана на жената

Белите лузни ко закрпени усни,
секоја сведок за неговата мака,
навнатре вриштат, мигови колнат пусти,
кога в матен бес на неа крена рака.

Снежана Стојчевска – Скротување на егото

Посакав да се скротам,
да се смалам себеси,
да се смирам,
да се стишам.

Судхакар Гајдани – Првата поема на Универзумот (Индија)

Кога не постоеше зборување,
ниту збор, ни јазик ниту мастило –

Фросина Тасевска – Гадување

Ми се гади
од овој современ вид гастрономија…

Сотириос Пастакас – Два премина (Грција)

Човек со кучето
на пристаништето во Нафплио
еден пролетен ден
не може да се сети дали некогаш сакал

Љупка Антеска – Крајот на светот е жена

Денеска се чувствувам
како изгребана матка.

Никола Д. Сарајлија – Безвременска песна

Со тебе би го потрошил сето време на вселената
Наутро под прозорец да слушам птици како те будат…