Евгенија Узунова – Луѓето не се поезија

Можеш да пишуваш со саати
За тоа што сакаш да бидеш
Но, одговорот за тоа е едноставен.

Објавени конкурсите за поезија и плакат на #100K Поети за промена

Распишани конкурсите за поезија и плакат за 11-то издание на 100 Илјади поети за промена, Струмица, Македонија;

Ива Дамјановски – Ти не знаеш што е тоа поезија

дури и кога те удира со чекан /
и ти го крши черепот /
дури и кога пее гласно /
со срп, земја и пот /
дури и кога расте со години /
и цветови и годови

Распишани конкурсите за поезија и плакат за 9то издание на 100 Илјади поети за промена

Mанифестацијата „100 000 поети за промена“, во соработка со здружението „Контекст – Струмица“ ги распишува годишните конкурси за поезија и плакат/ постер за годинешното деветто издание на Фестивалот:

Владимир Мартиновски – Процеп

На патот кон мојата драга
ноќва никнала висока ограда
од бодликава жица. Струјата шушти.

Осмо издание на меѓународната манифестација „100 Илјади поети за промена“ – Струмица, Македонија

Глобалното движење „100 Илјади поети за промена“, во соработка со здружението „Контекст – Струмица“ го реализира осмото издание на поетската манифестација „100 Илјади поети за промена“, а Струмица повторно ќе биде домаќин на сите поети кои ќе изразат интерес да бидат дел од мисијата на самата манифестација.

Конкурси за поезија и плакат во рамки на „Сто илјади поети за промена“

Манифестацијата „Сто илјади поети за промена“ во соработка со здружението „Контекст – Струмица“ распиша поетски конкурс за годинашното издание на фестивалот.

Објавени конкурсите на #100TPC – Македонија за 2016 година

100 илјади поети за промена ги распишува двата официјални конкурси од кои едниот за поезија, а другиот за изработка на постер/ плакат кој ќе биде застапен на групната изложба која е дел од самата манифестација

Давор Крстевски – Асинхрона револуција…

Несинхронизирано срцебиење
на два ентитета, сокриени
во чекор, одземен од равенка,
ко непозната фраза или сопка,
нерешлива леснотија на неспоивото,
кое е недоволен ко еден,
а мизерено доволен два,
едноставни два хаоса,
стиснати во џепот на судбината,
споени во рака и чекор,

Давор Стојановски – * * *

Во миговите кога ме нема, ја осмислувам твојата отсутност
Во недостиг на зборови што би можел да ги чујам кој било друг ден од тебе,
осмислувам како водиме разговор за најбезначајни нешта:

Николина Андова Шопова – Стапки

Некои од нас носеа падобрани место ранци на грбот
и само одвреме-навреме ја допираа земјата

Иван Шопов – * * *

Вложив многу во мојата нерамнотежа.
(Прашајте ги келнерките.)